Bambu ağacı sadece Çin’de yetişiyor. Peki, Türkiye’de yetişemez mi? Belki iklim özellikleri olarak bazı yörelerimizde yetişebilir. Yalnız bir şartı hatırlatmak lâzım ki, Çin bambu ağacı sabır ve sebat gerektiren bir ağaçtır. Onu yetiştirirken çok ama çok sabretmek gerekir.
Toprağa buğday veya nohut, fasulye ektiğinizde bunların çimlenmesi çok kısa sürer. 15 gün, bir ay veya en geç iki ay da filizlenip büyümeye başlar. Emek verenlerin hemen yüzlerini güldürürler.
Şimdi de Çin bambu ağacına gelelim. Bunun tohumunu toprağa dikiyorlar. Sulanıyor, gübreleniyor. Üç ay geçiyor, filizlenme yok. Yine sulanıyor, bakımı yapılıyor. Altı ay geçiyor, hâlâ filizlenme yok. Yine sulanıyor, bakımı yapılıyor. Filizlenme yok. Bir sene geçiyor, yine yok. Çoğumuz bir sene geçtiği halde diktiğimiz şey filiz-lenmiyorsa bırakırız ve bakımından vazgeçeriz.
“Demek ki bu yetişmeyecek!” deriz. Ama Çinliler sabırlı insanlar. Sabırlı oldukları, çok zahmetli iş olan ipek üretiminden belli…
Çin bambu ağacı bir yıl, iki yıl, üç yıl, dört yıl ve nihayet beş yıl boyunca filizlenmiyor. Ama beşinci yılın sonunda tohum topraktan çıkıyor, filizleniyor. Çinliler tam beş yıl sabrediyorlar.
Peki, sonra ne oluyor biliyor musunuz? Altı haftada 27 metre uzuyor. Evet, yanlış okumadınız. 27 metre.
Şimdi şöyle bir düşünelim: Bu ağaç altı haftada mı büyüdü? Yoksa beş yıl + altı haftada mı?
Evet, sabır ve sebat öyle bir tılsımdır ki, kendini yenen kazanır, kendine yenilen kaybeder.
